Kairos

- april 07, 2021


31 jaar geleden kregen wij onze 1e hond.
En we hebben bijna 14 jaar van hem mogen genieten. 
Hij was mooi, lief en de grote vriend van onze kinderen. Eigenlijk mocht hij niet van het erf maar als één van onze kinderen in de straat bij een vriendje/vriendinnetje ging spelen lag hij braaf voor dat huis te wachten tot ze er weer aan kwamen 😂.

Altijd wanneer ik onderstaande foto van hem tegen kwam, liggend op een stoel in het zonnetje, moest ik denken hoe mooi het zou zijn om hem te schilderen.


Het leek me echter een enorme opgave en daarom heb ik het heel erg lang voor me uitgeschoven. 
Maar.....wie niet waagt die niet wint.

Omdat het me de vorige keer goed beviel kleurde ik ook dit keer mijn kladje in met potlood zodat ik een richtlijn had waar ik de basiskleuren wilde hebben...



...om het daarna in het echt uit te voeren...


...en daar was ik zeer content mee!
Ook de lagen daarna gingen als een trein en daardoor genoot ik enorm en was ik ontzettend happy!
Maar daar moest natuurlijk een eind aan komen Woedend.

Gelukkig had ik, voordat ik met de achtergrond begon, een foto gemaakt want ik vond hem zoooo mooi geworden. Had ik het hier maar bij gelaten.


Van tevoren wist ik dat ik de handdoek en de stoel niet wilde schilderen maar hem op een kist oid wilde laten liggen. 
Helaas verliep dat niet helemaal volgens plan en is dit er uiteindelijk uitgerold.

Het is niet super lelijk  maar zonder de achtergrond vond ik hem mooier.



Ach, ik weet nu dat ik het wel kan dus wie weet ga ik nog een keer voor een herkansing Knipogende emoticon.

You May Also Like

0 message(s)