Ik was ze al vaak tegengekomen, de rendier mutsjes, en ik vind ze altijd zo ontzettend leuk!!
Daarom heb ik er snel eentje voor Tess gemaakt want die mag natuurlijk niet ontbreken in haar kerst garderobe 😉
Onze beide dochters kozen voor een olijf groene gatens jaal en van het overgebleven garen haakte ik voor de één in 'opdracht' een muts en de ander polswarmers.
In voorgaande blogpost vertelde ik dat ik van dezelfde ontwerpster nog een patroon had gekocht want het was me zo goed bevallen! Ging het vorige patroon echter als vanzelf, dit patroon niet helemaal.....
Het patroon was een paar maand geleden al gekocht. Het bolletje ook. Maar er kwamen zoveel andere leuke dingen tussendoor dat ik er nu pas aan toe kwam. Gelukkig hoefde hij pas voor de kerstdagen klaar te zijn dus ik ben nog zat op tijd.
Iets wat je zelf gemaakt hebt kado geven is leuk.
En het mooi verpakt weggeven is nog veel leuker!
Vandaag heb ik een paar nieuwe artikelen in mijn vernieuwde webwinkeltje gezet.
Neem gerust een kijkje en mocht je vragen hebben stel ze gerust.
Voor haar moeder maakte ik lang geleden een uilenmuts.
Natuurlijk moest ik er voor Tess ook eentje maken want ze zijn zo ontzettend leuk!
Het liefst haak ik via een kant en klaar patroon.
Vaak omdat er 9 van de 10 keer toch wel een patroon van te vinden is en omdat ik een gruwelijke hekel heb aan uithalen. Het moet bij mij in 1x goed gaan anders ben ik er al heel snel zat van.
Deze sjaal, naar een patroon van Draad & Praat, krijgt de naam Gaten Sjaal door de opmerkingen van man en zoon. Die bleven maar vol houden dat een sjaal met zoveel gaten nooit warm kan zijn. Ik laat ze maar in de waan
...alsof ik er nog niet genoeg heb
.
Een paar maanden terug, het was nog volop zomer (alhoewel het weer niet was om over naar huis te schrijven, dat zal de reden wel zijn geweest 😉), had ik ineens een onbedwingbare zin om een sjaal te haken. Welke, daarvan had ik nog geen idee.
Het begon te kriebelen....
Sinds ik een paar weken terug een okergeel kledingstuk kocht ben ik helemaal in de war.....
Een dikke maand geleden begon ik eindelijk aan iets wat al heel lang op mijn lijstje stond: een strandtas pimpen.
Voor onze kleindochter maakte ik twee speenkoordjes, een simpel maar superleuk en snel werkje.
En het is af, het zoete haakwerkje! (eigenlijk al een paar weken maar was helemaal vergeten deze blogpost te publiceren) .
Wat toch heerlijk om naar te kijken, die vrolijke kleurtjes!
Sokken breien zag ik nooit zitten, ik heb een hekel aan dat gepruts met 4 naalden, maar sokken haken, dat leek me een leuke uitdaging.
Eind juli was ik bezig aan een geheim project dat ik pas kon onthullen als ons kleinkind geboren was en nu kan ik het eindelijk laten zien want.....
Vanaf het moment dat ik deze schattige wagenspanner van Jookz zag was ik verliefd. Nooit gedacht dat ik hem al vrij snel voor mijn eigen kleinkind kon gaan haken.....
Officieel duurt het nog een paar weken voor hij in gebruik kan worden genomen maar je weet maar nooit. Daarom haakte ik als een bezetene om het kinderwagendekentje af te krijgen 😃
Na een paar maand voor de baby bezig te zijn geweest is het me time. Dat heb ik wel verdiend vind ik!
En van deze vrolijke, zoete kleurtjes word ik helemaal blij!
Ik was een tijdje heel fanatiek aan het aquarelleren, volgde een cursus, maar vanaf het moment dat ik met de cursus stopte, stopte ik ook met aquarelleren.
Zoals beloofd het eindresultaat van de maxi cosi zak. Niet de mooiste foto helaas, het moest een beetje snel.
Maar het resultaat in levende lijve mag er zijn en daar komen de gehaakte knoopjes ook veel beter uit. En dochter lief is er blij mee, dat is nog het meest belangrijk!
Hij is nog niet helemaal klaar, de maxicosi zak, maar het eind is in zicht. En dat is goed. Het heeft lang genoeg geduurd.😉 Nu is het nog een kwestie van de puntjes op de i zetten. Randje erom, knoopjes erop.....
Het is lang stil geweest hier.
Ondanks dat ik het heel graag wilde en heel veel plannen had, was ik niet echt in de mood om te haken. Er waren te veel goede boeken die mijn aandacht vroegen 😉.
De titel zegt waarschijnlijk al genoeg: onze familie wordt groter.
In augustus wordt ons eerste kleinkind, een kleindochter, geboren.
Ze heeft er lang op moeten wachten, maar nu kan ook onze oudste dochter eindelijk genieten van haar deken (zo blijven ze lange tijd liggen en zo stoom je van de ene deken door naar de andere 😉).
Ja hoor, de 1e Scheepjes Cal (één van de drie dekens waar ik aan begonnen was) is af. Ein-de-lijk!
Het heeft even geduurd, maar dan heb je ook wat 😉
Terwijl iedereen al lekker warm onder zijn/haar scheepjes cal deken ligt ben ik nog steeds niet klaar.
Maar.....ik heb de draad weer opgepakt (letterlijk en figuurlijk) 😉
Ik wens jullie allemaal een gezond en gelukkig 2017!
